30 Ocak 2014 Perşembe

Goodbye Portugal.. See you soon

Resmen alnımın ortasından başlamış bir çizgi ayaklarımın ucuna kadar devam etmiş beni tam ikiye bölmüş. Birini Abrantes'te bırakmış. Bu sefer fena tosladın kızım. Bu bağlanma huyun seni sürüm sürüm sürükleyecek!

İşte yaşıyoruz nefes alıyoruz burda da habire Portekiz'liler online mi.. skype yapsak mı falan diye geçecekse aylar böyle haram olur bana.. Habire dilimden düşmüyor. Elin misafir bile diyor ki ' Şu an Kayane transa geçti, büyük ihtimal Portekiz'le konuşuyor.''


Bir de böyle şeyler yaparak zorlaştırıyorlar durumu. Biliyorlar tabi ''Ağlak Mualla' olduğumu..




Nathaly, Rui, Hollanda'dan geldiğim günden 1 gün sonra



Alex ile Rafa yukarda konuşurlarken, heyecan verici bekleyiş içinde mutfakta beklerken



Araları düzeldikten sonra beraber takılmaya başladığımız, odamdan çıkmadığımız pazar sabahı!



Son gece, fotoğrafı olmasa hatırlayamayacağım gece.. Yok lan hatırlardım harikaydı :)


6 Ocak 2014 Pazartesi

La Boheme

Sadece hayat tarzım da değil.. Aile hayatım, dost hayatım, özel hayatım  her şey bohem bir hal aldı. Çok salık çok havada.. Çok umursamaz. Nasıl toparlicam bunu ben? Hep böyle mi kalacak?



Nieeeh.. Kind a yeh..

5 Ocak 2014 Pazar

Photos of Holland

UUUU... Neler yapmadım ki Hollanda'da.. Koptum komptum. Toparlayamacaksınız beni..



KÖLN'E HAYG DAYDAY'IN CENAZESİNE GİTTİK - HOLLANDA'DAKİ KUZENLERİMLE



KÖLN'DE CENAZE YEMEĞİNDE - ALMANYA'DAKİ KUZENİMLE


ÇOCUKLARLA EVDE DANS VİDEOLARIYLA DANS ETTİKTEN SONRA YEMEKTE
- KUZENİMİN NIŞANLISIYLA



SETA TANTİK YERE DÜŞMEDEN ÖNCE - WELCOME TO SAİNT TROPEZ ÇEKME POZU



SETA TANTİĞİ HASTANEDE BEKLEYİP, ÇOCUKLARI OYALAMAK İÇİN ÇABALARKEN



İşte bi iki gün sonra gidiyorum burdan. 15 günüm vardı burda.. 15 gün Hollanda'ya gelen bir turistin aksine, fazla aksine bir ziyaret oldu bu. Aman anam neyimiz normal ki buna şaşıralım. Hoşçakal Hollanda.. Tekrar görüştüğümüzde her şey daha farklı olacak..




Pari yegar 2014

Küçüklüğümden beri heyecanla beklediğim Gağant'a (Yılbaşı) geldik çattık. Ya da o bize çattı. Sabahın köründe uyanırdım. Saçım bir gün önceden, giysim birkaç gün önceden hazır olurdu.

Okula giderdim hep bir heyecanla. Bu liseye kadar da böyle oldu..Üniversitede azalsa da, akşama doğru yılı devirmenin aile ile birlikte olmanın verdiği bir heyecan vardı.

Ama bu yıl bambaşkaydı. Dayımla kutlamak için geldiğim Hollanda'da çok sönük -  tatsız bir gağant geçirdik. Her şeye rağmen ne kadar gülebildiysek güldük, mutlu olmaya çalıştık. Benim durumum hepsinden daha kolay, ben onun yiğeniyim. Kuzenlerim için bir baba kaybı, Kerginim için bir hayat arkadaşı kaybı var. Durum hiç hayal edebileceğim gibi değil.


Tam karşı evde Lus isimli Hollanda'lı bir kadın varmış. Kendisi de 6 ay önce kaybetmiş kocasını. Onu da davet etmiştik ve cevabı ''Çok mersi Seta hanım.. Ama ben ilk Yılbaşımda kocamla olmak istiyorum''.

Büyük ihtimal Tv karşısında geri sayımı izleyerek belki sonra da kocasının fotoğrafına bakarak girmiştir yeni yıla. Ne kadar zordur kim bilir bir ömür geçirdiğin adamsız Gağant gibi özel bir günü geçirmek.  Kendimi o Tv'nun karşısında otururken hayal ettim. Yapayalnız, heyecansız tam tersine bir hüzün ile girmek yeni yıla. Ne kadar korkuyorum şu sahneden..


Ne olursa olsun, fotoğraftan öncesi sonrası fark etmiyor. İnsanoğlu gülüyor şu merete her şekil.  :)